Intiem deel

Een intiem deel, persoonlijk deel of privé-deel is een plek op het menselijk lichaam die gewoonlijk bedekt wordt gehouden door kleding in openbare gelegenheden en conventionele omgevingen, als een kwestie van mode en culturele normen. In verschillende culturen wordt het onthullen van deze delen gezien als een religieus vergrijp.

Definities variëren, maar meestal zijn het in de eerste plaats de delen die betrokken zijn bij seksuele opwinding, voortplanting en eliminatie van uitwerpselen en aanverwante zaken, waaronder:^[1]

• voor beide geslachten: de billen, anus, perineum, venusheuvel, schaamstreek, schaamhaar en liezen;
• voor mannen: de penis en het scrotum;
• voor vrouwen: de vulva, vagina en borsten.

De term intieme delen kan worden opgevat als alleen de uitwendige lichaamsdelen die zichtbaar zijn wanneer ze naakt zijn, in plaats van de lichaamsdelen waarnaar vaker wordt verwezen. Wanneer ze bijvoorbeeld naakt is, is de schaamstreek van een vrouw overwegend zichtbaar in plaats van de vagina, en is het scrotum van een man eerder zichtbaar dan de teelballen die erin zitten.

Vrouwelijke borsten worden beschouwd als delen die in de meeste contexten bedekt zouden zijn, maar met een mate van tolerantie voor toplessheid die varieert tussen verschillende regio's en culturen.^[2]

In sommige periodes van de Europese geschiedenis werden vrouwelijke schouders en benen mogelijk als intieme delen beschouwd. Meer conservatieve standpunten in het Westen vinden het in sommige contexten nog steeds gepast dat vrouwen hun schouders bedekken, vooral wanneer ze een kerk of andere heilige ruimte betreden.

In islamitische tradities is de definitie van awrah vergelijkbaar met de definitie van intieme delen in de westerse cultuur. De mate van bedekking van het vrouwelijk lichaam hangt af van de situatie, maar kan naast de eerder genoemde "intieme delen" ook het haar, de schouders en de nek omvatten. Een meerderheid van de geleerden is het erover eens dat het hele lichaam behalve het gezicht en de handen bedekt moet zijn in het openbaar of in het bijzijn van niet-verwante niet-moslimvrouwen en in het bijzijn van niet-verwante mannen. De uitzonderingen zijn de Hanafieten, die het erover eens zijn dat de voeten geen deel uitmaken van de awrah en daarom mogen worden geopenbaard.^[3] Voor mannen beschouwen de meeste geleerden alle lichaamsdelen van de navel tot de knieën als awrah.

Het opzettelijk blootleggen van iemands intieme delen is een vorm van exhibitionisme. Dergelijke blootstelling kan worden onderworpen aan strikte sociale regels, sociale controle en zelfs strafrechtelijke vervolging. Het onbedoeld blootleggen van intieme delen (zoals in het geval van een "wardrobe malfunction") kan verband houden met schaamtegevoelens.

Het opzettelijk aanraken van de intieme delen van een andere persoon, zelfs door middel van kleding, wordt vaak geassocieerd met seksuele bedoelingen. Als dit gebeurt zonder de toestemming van de persoon die wordt aangeraakt, wordt dit beschouwd als betasten of in sommige gevallen seksuele intimidatie of aanranding.

Naturisme is een levensstijlkeuze die wordt gekenmerkt door het beoefenen van naaktheid, zowel alleen als in groepen. Sommige naturisten zijn van mening dat naaktheid niet automatisch een seksuele toestand is en dat het bedekken van delen van het lichaam slechts een sociale constructie is: zij geloven dat de normen van de samenleving kunnen worden gehandhaafd, zelfs wanneer iedereen naakt is.^[4][5]

1. ↑ (en) Intimate parts. Law Insider. Gearchiveerd op 9 december 2022. Geraadpleegd op 20 januari 2023.
2. ↑ (en) Fischtein, Dayna S. (2005). Canadian attitudes toward female topless behaviour: a national survey. The Canadian Journal of Human Sexuality. Gearchiveerd van origineel op 19 januari 2012. Geraadpleegd op 21 augustus 2011.
3. ↑ (en) Religions - Islam: Hijab. BBC (3 september 2009). Geraadpleegd op 21 augustus 2011.
4. ↑ (en) Home. International Naturist Federation. Gearchiveerd op 20 januari 2023. Geraadpleegd op 20 januari 2023.
5. ↑ Van Blarcom, Jeffrey. "Physician Attire: A Scholarly Look." Hospital pediatrics 2.4 (2012): 249-252.